Aşktan Habersiz
Kurumuþ topraða tohum ekersen,
Sur olmuþ menzile kefen biçersin.
Huma kuþu gibi gökte gezersen,
Çakýlýp düþersin, yar’dan yare’siz
Aþktan habersiz
Sualim dallara aðaç konuþtu,
Dökülmüþ yapraðýn dili tutuþtu,
Seher vakti garip, aþkla buluþtu
Kapýlýp göçersin har’dan hare’siz
Aþktan habersiz
Mýzrabýn inlermi habersiz telden,
Bülbül avaz etse, ne gelir elden?
Sinende ki yaþlar; akortsuz yelden
Takýlýp gidersin, ar’dan pare’siz
Aþktan habersiz
Divane aþkýna, "lütuf" aþýndýr.
Küflense bedenin aþký kaþýndýr,
Ervah-ý edepten, sabýr taþýndýr.
Tapýlýp gezersin dar’dan çare’siz
Aþktan habersiz
Turgay’ýn bir çare, ilacý Kaf’ta
Eceli yad eden kalbini yafta
Erdemli sevdanýn, huzuru afta
Sarýlýp seversin, kar’dan kare’siz
Aþktan habersiz
Turgay Parlakyýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgay Parlakyıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.