Yürekte çöreklenen insafsýz acýlarýn
Günyüzüne kavuþur seninleyken geceler
O kalabalýk kentlerde yoksul köy yerlerinde
Bitip tükenmeyen zorluklarla yaþarsýn
Açlýða karþý koyar küçücük tarlasýndan
Besler çoluk çocuðu topladýðý hasattan
Bakar durur göklere uykusuz gecelerde
Büyüdügü evinin penceresinde yýldýz
Varlýðýný yoðunu unutuverir bazen
Hayalerde dolaþýr ilk gençlik yýllarýnýn
Unutulup kalmýþtýr çoðu ýssýz köþede
Açgözlülüðü sarar acýma duygusunun
Bakarken uzun uzun çift hörgüçlü daðlara
Yýkýk dökük evlerde köy yerindeki yoksul!
II
Bir yumruk gibi duran harabeler tepesi
Iþýklarýný süzer köylerde ve kentlerde
Tiyatrolar yýkýlmýþ týpký boþ saray gibi
Þimþek çakar dehþetten kasvetli meþâleler
Yýkýlmýþ tapýnaklar ölüm saçan lavlardan
Kervanlar gelir geçer bir ege efsanesi
Etraflarý boyanýr kýzýla çeperevre
Yarasanýn yasanýn koyduðu krallýðý
Vurur ayýn ýþýðý dimdik duran yolcuya
Kusursuz hayalerin parýldatýr yüzünü
Kumlu patikaladan arar bulur yolunu
Kaçamaz yazgýsýnýn bilgisiz ýþýðýndan
Ve habersizdir doða insanýn varlýðýndan
Yýkamaz tabusunu çaðdaki karanlýðýn…
III
Boyun eðecek sana bu ölümsüz topraklar
Eskil çaðlardan beri öylesine diridir
Üzerinde yaþarsýn ve yine de ölümsüz
Yeraltýnda ateþin acýmasýz gününe
Serecektir yerlere aç gözlü örtüsünü
Eðeceksin baþýný dallarýnýn üstüne
Çýlgýnca bir gururla direneceksin ilkin
Becerinden ötürü gücüne güç katacak
Eðdirecek baþýný kokladýðýn çiçekler
Yürünmüyor duruyor öylesine uzun yol
Krallýklar çöküyor çöküyor tüm toplumlar
Diller gelip geçiyor bu çorak topraklarda
Ve yine de ölümsüz olmakla övünen insan
Eðecektir ölümün diz çökerek önünde…
Nurten Ak Aygen
09/10/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.