MUTLULUĞUMU ÇALDIN
Kýrlangýçlar birden bire gittiler
Susarak sonbahar oldum üþüyorum
Buzlu raký içmiþ gibi yokluðunda
Her gece sarhoþ uyuyorum
Dipsiz bir uçuruma býraktým sözlerimi
Can kýrýklarý üzerinde yürüyorum
Sanki bir ayyaþ gibi sendeliyorum
Bir þubat mevsiminde elledin yüreðimi
Eylülde çaldýn gülüþlerimi
Þimdi karanlýk sokaklarda gizledim sözlerimi
Yüzün yüzüme yansýdý
Bir anda gülümseme sardý
Kadeh tutuþun geldi aklýma
Sýðdýramadým sözlerimi hiçbir cümleye
Sen benim hasretim nefesim ellerim tenim
Yýllardýr kapanmayan avuçlarým hayallerim
Kanat çýrpýþý yüreðimde saklý sevdam
Yaþamýnda her þeyi gördüðüm
Neye yarar uzaklaþtýrmak beni
Býrak kapatma gece gözlerimi
Yarým kalmýþ bir cümle gibiyim þimdi
Yapraklardan dökülüyor acý bir güz yaðmuru
Bekliyorum güneþin doðuþunu
Unutturmuyor sensizliðimi yalnýzlýðýmý
Gecelerime hüzünler serpildi
Ömrüm bitti ha bitti
Beni hazanda koydun
Fýrtýnalar senden sene sürükledi
Ezber ettirdin ayazýn nefesini
Göz kýrpan yorgun yýldýzlar gibiyim
Sana uzanamayan kendime gömülüyorum
Her gecenin sabahýndan
Unuttu diyorlar senin için
Sen karanlýðýn sustuðu yerde beni hatýrla
Sana gülüþümü gözlerimi sesimi býraktým
Sense vedalar býraktýn duraklara
Her günümü ateþlere verdin elvedanla
Aþký idam ettim yüreðimde
Kalemi sen kýrdýn yüreðinde
Mutluluðumu gülüþümü çaldýn
Hepsi hepsi sende
Son sözüm dilimde
SEVDÝM ÝÞTE ÖTESÝ YOK
Serap evren
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.