Rüyalar
Süzülüp geceler olurken sabah,
Sessizce aðlarsýn rüyalarýmda.
Titrek vücudumdan yükselirken ah,
Cismin hala sevinç riyalarýnda…
Sen kibrine mahkûm, sen sana engel.
Garip gönlümden çaldýn hayalini.
Nemli gözlerimden boþanýrken sel;
Kalacaksýn yalnýz, gör bak halini.
Bense her zamanki hüznümle sessiz;
Keder içeceðim küpler dolusu…
Çýðlýklar damlarken yüreðimden tiz;
Daðlýycak ruhumu sevda dokusu.
Rüyalar, rüyalar ah bu rüyalar…
Aþkýný bir ömür hep gizlesen de,
Gönlümü bir sürgün sevdaya salar.
Rüyamda benimsin hep naz etsen de…
Rüyalar, rüyalar gerçekten uzak,
Rüyalar hayalden kurduðum hisar.
Gözlerin gönlüme koymuþken yasak;
Sar beni ey rüya çepeçevre sar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet öztürk m. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.