uzun kopsun kuyruðun belki o zaman kýsalýr boyun, sen bana akýldan bahset deplasmalara çýkmamýþ olan, olandan, biliyorum sende ki kayýp belki de hiç olmamýþ gibi ben nerden bileyim, geçmiþte mazi bulanýksa bugünlere kadar uzanan, hiç prim vermiyen dediðim dedik bildiðim bildik misali, ama her þeyin bir baþý var birde sonu, yuvarlak deðilsen çember gibi çember gibi tabi bir nevi kývýrtan meymenetsiz yüzüne bakýp aldanmamak gerek, ne derin çukurlar vardýr dibinde muhakkak ne derin hepsi gerçek dýþkýyla yýkanmýþ, palavraya namzet yalana göbek, gel keyfim gel der gibi der gibi dananýn kuyruðu kopacak illem bir gün gerçekler hakikatý anarak inadýna haykýrarak vak vak bak bak...
(Berlin,08.10.2016)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.