Gel Ey Hüzün

Lacivert gecenin koynunda
ýþýl ýþýl yýldýzlar
göz kýrparken
dünyamýza

Yaz bahçelerinden gelen
hani o çok sevilen beste
aðlýyor kemanýn tellerinde

Gönülleri
okþayýp duran
hafiften esen bir meltem
tutup kemânînin elini
sarývermiþken benliðimi

Anlamadýðým
þimdi niye dillendirdim hislerimi
niye ele verdim ki
hasretimi

Bilmezler mi
halâ titreþir içimde
acý mavi bir alev
dinmeyi hiç bilmez
kor olup üstü küllenmez

V
E

Göðün yüzü
böylesine davetkâr
naðmeler gamla demlenirken
henüz vakti geçmeden

Gel
ey hüzün
bir tek sensin halâ yâr
inan senden gayrýsý aðyâr

tly









Sosyal Medyada Paylaşın: