ÖMÜR DEDİĞİN
ÖMÜR DEDÝÐÝN
Aðlayarak doðar insan ellerde,
Ne yürür ne de emekler yerlerde,
Arar durur emziðini nerlerde,
Ne bulursa aðzýna sokar insan,
**
Aç iken aðlar tok olunca uyur,
Onbeþinden yirmisine tez büyür,
Bekar iken geç sofrasýna buyur,
Evli iken eline bakar insan ,
**
Otuzunda yemez bakar oturur,
Ter döker evine ekmek götürür,
Ekmeðini katýða denk getirir,
Kazandýkça cebine sokar insan,
**
Kýrkýna deðince kýrka bölünür,
Baba anne çocuklara gülünür,
Kýzýn oðlanýn kýymeti bilinir,
Her þeyi kafasýna takar insan,
**
Ellisinde torunlarý elinde,
Ne verirsen hep ellerin dilinde,
Düþünürsün kuþak durmaz belinde,
Yavaþ yavaþ kulaðýný týkar insan,
**
Altmýþýnda köþelerde büzülür,
Torunlar oynarken bakar süzülür,
Hayat film gibi gözüne dizilir,
Isýnmaz sobalarý yakar insan,
**
Yetmiþ olunca yere doðru bakar,
Aðzýn burnun durmaz su gibi akar,
Torun bile geçerken tokat çakar,
Konuþtukça canýný sýkar insan,
**
Seksene merdiven dayarsa yaþýn,
Açýlýr yavaþ yavaþ gözün kaþýn,
Artýk ümidin kalmaz biter iþin,
Çekilir bir kenara çýkar insan.
**
EBUZER OZKAN 23/01/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.