MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

OLMUŞSUN
Dursun Yeşil

OLMUŞSUN



Seni gören tanrý sanýp, tapardý.
Þimdi yataklardan çýkar, olmuþsun.
Þeytan görse hemen yoldan sapardý.
Þimdi dilsiz selâm çakar, olmuþsun.

Eþin, çocuklarýn titrer, korkardý.
Her an dudaklarýn yere sarkardý.
Kardeþlerin, anan geri ürkerdi.
Þimdi gözle tespih çeker, olmuþsun.

Pazar dönüþünde karþýlanýrdýn.
Her ay dört perþembe çarþýlanýrdýn.
Hep hasta olmadan aþýlanýrdýn.
Þimdi dona suyu döker, olmuþsun.

Çeyrek asýr ayný çorabý giydin.
Kendince hükmeden büyük(!) bir beydin.
Düþünmezdin hiç, halk gözünde neydin.
Þimdi daha fazla sakar, olmuþsun.

Ziyaret edene bilmeden baktýn.
Gençliðinde nice canlarý yaktýn.
Ýyilik yaptýysan baþlara kaktýn.
Duygusuz kalpleri yakar, olmuþsun.

Gidenler yanýna, dönüþ zamaný.
Sende ayýrýrsýn sapla, samaný.
Orda göreceksin uysal, yamaný.
Kuru ekmek bulup týkar, olmuþsun.

Mezara konmuyor bahçe, harmanlar.
Duyulmaz, dinlenmez artýk fermanlar.
Kalmamýþ at binen serde dermanlar.
Dursunî’ye mel mel bakar, olmuþsun.

Dursun Yeþil –2008

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.