Katline Verir Hüküm

Ýnsan dediðin sanma yalnýz etten kemikten,
Ýnsan ona derler ki, kurtulmuþtur benlikten.

Adýn sanýn varmý ki, gerçekten bir önemi?
Sonunda can vererek, her doðan ölmedimi?

Milletini gayrýdan, üstün zan eden bedbaht,
Rahim denen kapýdan, gelen bunca mahlukat,

Kabir denen tünelden, döner geldiði yere,
Bahtiyar ona derler, cennette güller dere.

Yaratandan bihaber, yaþýyor her gün keder,
Zan ediyor bu devran, sonsuza kadar sürer.

Farklý olsa ne yazar, Millet, milliyet, lisan,
Akrep gibi bir mahluk Ona kim der ki insan?

Kesmiþ þeytan hak üzre gidecek tüm yollarý,
Allah’a sýrt dönmüþler, olup þeytan kullarý.

YOK olacaðým ben der, sanki bir kazancý var,
Bilmezki bu inkar fikri, cümle varlýða zarar.

Yok olmanýn manasý, anlamsýz amaçsýzlýk,
Akýllý insan için, inkar bir talihsizlik.

Dünya bir hapishane, insan içinde mahkum,
Ben yok olacaðým der, katline verir hüküm.

Necdet EREM
Sosyal Medyada Paylaşın: