İÇİNDE UYUYACAĞIM

Araz vakti...
Yalnýzlýk çekince kendine hüzünler odayý kaplar,
Bir kuþ olur her kanat çýrpýþýnda
sessizce büyür sokaklar
Yakar geçer sonrasý kalýr, dal dal savrulur
Hic bir sey istediðimiz gibi deðil, avunuyoruz iþte.
Ç/alýp ç/alýp içimize atýyoruz.
Küçük bir adadayým
Burada tek bir adý var hepimizin
Ben de senin gibi kahve içmeye baþladým sabahlarý

Nedense birikti gül kokulu yaralar
Seslerimizin deðiþtiði saatler
Uykusundan ayýlmamýþ duygular
Ewet bu karanlýk karanlýðýn da içinde
Gönlüm taþýr izlerini
Bir delik bir delik daha, güvelendiler
Gökyüzü içimde dinleniyor
Ne kadar þaþkýn
En son ne zaman görmüþtüm unuttum
Bana da yer var mý dünyada

Biz hep böyle yaþadýk
Yýkýldý üzerimize yýkýlacak duvarlar
Tozar da tozar
Aþkýn ateþi vurmuþ daðlar
Üzerine deðdi kar deðdi rüzgâr
Eskittim bu kavgayý, savaþý
Hep geri geri bakýp duruyor uðurladýklarým
Sýrtýmda yýllarýn sürgünlüðü
Düþler, ümitler ve çantamda can kýrýklarý

Aniden belirince odalarda gece
Güneþ ýþýklarý düþer kuyulara
Sükûtu yara yara
Neredeyse çekecek dünyadan elini
Içine atýp atýp gidiyor tutamýyorum, damarlarýmda
Vuruyor gecelerimin sabahlarýný da
Bir dua seçiyorum kendime

Bu kendimle kaçýncý kavgam, saymadým
Sonu gelmez parçalanmalar
Büyük ölümlerden sonra büyük yaþanýr
Bir elveda kýyam edip yükselmiþ, dilsiz
Vururlar elbet bir gün seni de vururlar

Öyle bir hayat ki aðzý ok, dili ok
Göðüs kafesimde calkalanýr

Yaðmur yaðmayan kentlerde aþamazsýn yollarý
Hepsi anlatýyor kendini dinle
Hep bir deniz kenarý çalkalanýyor yüreðimde
Bazen ne þiir, ne þair kalýr ortada

Boþver be,at bir masa ortaya iki sandalye
Dibindeyim surlarýn
Pek öyle uzun düþünmeye gelmiyor
Gelince malum çok kalabalýk geliyor
Tutuþturmalý acýlarý bir güzel
Ne çok aðýrlýk taþýyorum
Tenimin içine hapsoldum
Sakýn kapatma kapýyý
Bu gece senin içinde uyuyacaðým
Sosyal Medyada Paylaşın: