Þu yitip giden yýllara acýrým,
aðlamakla, inlemekle, ne yazýk, çözüleði yok iþin:
gözyaþlarý ýslatýr durur dizi dizi düþüncelerin
sýradaðlar gibi felâketler ardarda geliyor
zalimler pusu kurmuþlar, yedikçe ekmeðini semirdiler
kaymaðýný ülkenin
yabanýl otlar, engerekler doldurdu her yerini ülkemizin
sýrrýný ele verdiklerinden beri:
ölümsüzlüðünden öte yana göçer acýlar
içtikçe içerler, gördükçe gözlerim ihaneti
dikilir durur tan yerinin ortasýnda bir yara bir yangýn
aydýnlatmaz gün siyah pecereleri:
þeker pancarýný, tütünü çoktan yasakladýlar
terörist yataðý yaptýlar, bahçe kulübelerinj
unutulur durur bincerce þarký, kuþ sesleri,
gönüllerin harem dairesi harap, binlerce mayýn döþeli
binlerce atamayan öðretmen, bincerce türlü üniversiteli,
binlerce liseli gençlerimiz limon satýyor pazarlarda
ve bir o kadarýda iþsiz
yönetir devleti kör cahillerin cahilleri:
atýldý hallaç pamuðu gibi orta yere bedenimiz
bedelini aðýr ödeyecek belli ki; ana, baba, yar, kardeþ
kaldýr perçemini yüzüne düþmüþ!
bu ayýp senin deðil, senin deðil bu ayýp, düþlerin karanlýðý
somunu arslanýn aðzýný koyanlar, utansýn!
evvel kaputbezi giyerlerdi. þimdi, emperyalistlerin önde gideni ve köpekleri:
insan seçiyorlar tarlada kavun, karpuz gibi zor iþimiz.
geldiði yeri unutanlarý çok gördük. evlât!
en baþ satýrýndan en son satýrýna kadar
iyi bak! iyi oku, iyi ögren tarihini savaþ üstüne yazýldý elindeki kitap,
savaþ üstüne kuruldu. Cumhurriyet!
bilmezsen, seni allayýp, pullayýp pazara sürecekler
ve hâlâ kan kusmakta yer ile gök!
ve hâlâ susmakta halk! sustukça büyür yasak!
grev etsende sus’a faydasý yok! hayata dair
kabak kadar tat vermeyecek yaþamak!
ötesini ne sen sor, ne ben söylüyeyim. evlât, uzat elinden tutayým:
sancýsýz doðum mu olur?
acýyýda derdide, neþeyi sevincide paylaþtýkça güzelleþir yaþamak!
baldýran acýsýný bandýra bandýra:
bir gün mutlaka doðacak þafak!
Nurten Ak Aygen
06/10/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.