Bu Şehre Hazan Değmiş
Bu þehre hazan deðmiþ, hava hüzün kokuyor
Senden eser kalmamýþ , izine rastlamadým
Buz kesmiþ kaldýrýmlar rüzgâr meydan okuyor
Arar bulurum diye, kaç sokak arþýnladým
Gecelerin tadý yok, yýldýzlar ýþýmýyor
Ilýk meltem yerini kara yele býrakmýþ
Terk edilmiþ bu elde, hiç kimse yaþamýyor
Dönmemek için herkes, gemilerini yakmýþ
Derin bir sessizliðin ortasýnda çaresiz
Gözüme perde indi dört bir yaným karanlýk
Gri, siyah dumanlar semâda çizerken iz
Benim þaþkýn halime binlerce melek tanýk
Dön artýk, ölü þehir hayat bulsun yeniden
Gönüllerin bitmeyen acýsý son kez dinsin
Bahara ersin mevsim, güller açsýn aniden
Kokun bir daha þehrin sokaklarýna sinsin
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.