günün ceremesi baþladý yine sanki tekrarýndan hiç býkmamýþ gibi zindandan kopan bir umut yaðmuru beraberin de getirse ne fayda biraz soðuk biraz hüzün cabasý heybet...
hayat pamuk ipliðine baðlý nefesi soluðun da hapis ömrü bir kangren gibi bahse aday süprizlerle dolu her aný sonunun belli olmasý acep neye elamet...
yazýlmýþlýk çizilmiþlik kahra icab zincirlerin prangalarý kýskanma hali yetmiyor gökten inmiþ zembiller çalkala zaný der gibi muhabbet neylesin insan bu boþuna mý kýyamet...
ayaklar üþümüþ giydiren yok sanki neyi diye soran çok bir varmýþlýk bir yokluþmuk kayda deðer bugün de geçecek öylede böylede elbet tek merakýmýz olacak mý acab yarýna namzet...
sanki çok umrundaydý onun baharlar kýþladan çýkamýyorlar ki hiç güneþte felçli bulutlarýn arkasýn da kolu kanadý kýrýlmýþ gibi niye þaþýracaðýz ki diyerek hayret...
bir anlýk göz kýrpmak neye ýþýk takla atmasýný bekliyoruz zamanýn yoksa geceler niyaz gündüzler ise mahçup týklayan saatte kayýt dýþý çare geriye tek kalan,sanki çok lazýmdý da ceremeye zahmet...
(05.10.2016)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.