kürsat tasdemir
SEN VARDIN
kürsat tasdemir

SEN VARDIN


Abdest,im alıpta Namaz kıldığım
Döndüğüm kıblede,yönde sen vardın
Sorup durma bana mazimi sakın
Bu günüm yarınım dünde sen vardın
.
Ben sen doluyum senden bir dilim
Ben bir cahil idim sendin bir ilim
Sendin son nefesim sendin sevdiğim
Bir avuç topraktım bende sen vardın
.
Bazen Veysel idim göz oldun bana
Bazen dilsiz,sağır söz oldun bana
Bazense kör,topal diz oldun bana
Bir kuru can idim,tende sen vardın
.
Yoğurdu toprağı suyla yaradan
Ayırdı beyazı,alı karadan
Odu tutuşturdu sönen çıradan
O narlı ateşde,külde sen vardın
........KÜRŞAT TAŞDEMİR........
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.