NE HALDEYİM BİR BİLSEN
Bir elinde sitem gülleri diðerinde acabalar
Yýkýlýyor sanki dünya üstüne dayanmak zor bu baskýya
Yokluklar fakir mevsimler sevimsiz tat yok aðzýnda
Ýsyanlar okunuyor göz bebeklerinde huzur çok uzaklarda
Bir ben miyim diyordun ne haldeyim bir bilsen
Hayat iþte deyip geçmek ne kadar kolay deðil mi
Pembe gözlükle bakýlmýyor ki kahpe düþlerin ardýna
Hayallerini yutar gibi sýralýyorsun ardý ardýna
Sonu gelmiyor geçmiyor gönül sýzýn düþmüþsün dara
Nasýl olacak diyordun ne haldeyim bir bilsen
Eski bir plak koyuyorsun pikaba ve dalýyorsun yine derinlere
Mazi yarasý sanki hain bir býçak gibi saplanýyor baðrýna
Bir ömür boyu çekemem dediðin anlar yaðýyor gözlerine
Ýnanmaya çabalýyorsun yüreðinin inanmadýðýna
Hasreti öteliyor sun ya ne haldeyim bir bilsen
Yýllar öncesindesin elinde olmadan göz yaþlarýn aðlýyor
Aðlatana deðil aslýnda figanýn kader denen acýmasýza
Bak demiþtim sana takma bunca vefasýzlýðý kafana
En az benimde sen kadar acým vardý içim hep kanýyor
Neden ben diye isyan ettin ben ne haldeyim bir bilsen
Mustafa SARIVADÝ
05.10.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.