Zaman dondu, Zaman dondu odamda. Hayatýmýn geri kalaný ben bu denli baygýnken geçecek olmalý.
Ve Az sonra Dayanmayýp uykuya dalacaðým. Ýnsanlar büyük iþler baþaracak ben uyuyorken.
Hiç akþam yemeði telaþýna katýlmayacak kulaklarým. Benim üstümde Beni harekete geçirecek tek bir nida olmadan Boðazýmda son lokmamýn tadýyla uzanýp kaldýðým yerde Telaþsýz ve az Kederlice, Makus kaderi topyekün unutup Biraz daha..
Sanki bir eþya gibi. Duymayan Göremeyen Ve dilsiz. Öylece hareketsiz. Sýradan. Týpký bir eþya gibi yerimi ayýrtmýþ kalýp seyre dalmalý, hayatýmý.
Düþündürmüyor halimi düþünmek. Ýlk defa.. Yok, birkaç defa daha.. Yok yok öyle deðil, Þöyle ki þimdi Güneþe sýmsýký kapatýp yokmuþluðunu oynayabilirim kendimle.
Evet bunu baþarabilirim. Ben kabullenebilirim. Ben inanmam ama ben kabullenebilirim.