Tek tutkum sen ol! Sarmala her yanýmý , Ben kendimden geçeyim... Bir tek sana yansýn yüreðim , Sen bedenimi sogut . Ýçimi urpert , Ama ben baþtan aþaðýya sana sýðýnayým. Sogut içimi , Sertçe poyrazina kat beni . Sonrasýnda gider zaten Aklým ,fikrim,her þeyim... Ve nihayet, gözyaþlarýmla damlalarýna eþlik edeyim. Ve yine ,tek tutkum sen ol! Rüzgarýn sarssýn bedenimi , Saðanaklarýnla ýsýtayým benliðimi .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Skrn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.