BABA BIRAKMA BENİ

BABA BIRAKMA BENÝ
Gözleri yarý aralýk uzanmýþ boylu boyunca
Uzun sarý saçlarýna ecel terleri dolanmýþ
Son bir umut diyordu
Yalvaran bakýþlarý
Baba, baba bana yardým et beni kurtar
Gitmek istemiyorum
Yardým et yalnýz kalmaktan korkuyorum
Her yer neden karanlýk
Annecim ne olur ýþýklarý yakýn
Annesine kýsýk sesle bir þeyler fýsýldýyordu
Aslýnda onu hiç kimse duymuyordu
Veda etmek üzereydi
Çok sevdiði fani fünyaya
Ben þimdi tüm güzellikleri
Neden býrakýp erken veda ediyorum
Neden?
Henüz erken
Ben daha çocuk sayýlýrým
Daha aþýk bile olamadým
Sevemedim kimseyi
Yaþayamadým el ele tutuþmayý
Gitmek istemiyorum ne olur yardým et baba
Diyor ama kendisini duyan olmuyordu
Þefkatli bir ses ona
Korkma bebeðim annen baban yanýnda
Elimi tut seni asla býrakmýyacaðýz sözleri bile yankýlý geliyordu ona
Saniyeler içinde sürekli düþünüyor
Çok sevdiði dünyadan
Bilinmeyen bir el onu sessizce koparýyordu sevdiklerinden
Bir sürü gardroptaki giysileri
Önümüzdeki kýþ için yeni botlarým ne olacak
Baþkalarýmý giyecek
Yarý baygýn aklý hala birþeyleri düþünmekte
Ya kýrmýzý bisikleti
Henüz çok az binebilmiþti
Kardeþi de yoktu ki binsin doyasýya parklarda
Oynasýn onun yerine
Ahh keþke biraz daha zamaným olsaydý
Genç kýz Anlam veremiyordu
ýþýklar yanýp sönüyordu odada habire
kuvvetli bir ses duydu hazýrmýsýn
korktu anlamadý
neye hazýrmýyým diye sordu
senin dünyadaki süren doldu
Düþün ki çok þanslýsýn sen yine
Doðup ta ölenleri sen hiç duymadýn mý
Ölenler hep ihtiyarmý, hiç görmedin mi
gideceðin yer için ne öðrendin
ne biriktirdin ne sýðdýrdýn ömrüne
ne götüreceksin ebedi gideceðin evine
teslimiyet öncesi yakarýþ yalvarýþtý çaresizce
babacým annecim
beni bu kadar az mý sevdiniz
neden bana hiç bir þey öðretmediniz neden
beni bile bile ateþe gönderiyorsunuz
oysa ben sizi çok sevmiþtim
hasta olduðumda hep siz vardýnýz
beni þimdi tek baþýna gönderiyorsunuz
korkuyorum babacým yardým et der,
duymaz babasý onu
Kan ter içindedir acý çekmektedir kýymetlisi
Güzeller güzeli biricik kýzý
Baba kýzýnýn ecel terlerini silmektedir bir yandan
masum bir yavrunun
neden böyle acý içinde zor can verdiðini
ölümle mücadele ettiðini
Baba anlamýþtýr artýk
benim yüzümden
evet benim yüzümden
kýzýnýn ne günahý vardý da bunca acý çekiyordu
kimin günahlarýný yüklemiþti onuzlarýna
benim eksikliðimin, benim günahýmý sen çekiyorsun
Yavrusu Izdrap acý çektikçe
baba aðlýyordu hýçkýra hýçkýra
Kýzým bizi affet
Affet bizi
Biz bunun olacaðýný hiç düþünmedik
Ölümü hiç aklýmýza getirmedik
Seni eli boþ göndermenin acýsýný yaþýyorum diyordu
Allah kulum namaz dedi
Peygamber efendimiz Ümmetim namaz dedi
Ezanlar 5 vakitte davet gönderdi
Duyduk hep erteledik
Bizi affet sarý saçlým ay yüzlüm
hep yaþlýlýkta nasýlsa öðrenir dedik
bu günümüzü hiç düþünmedik
bu kadar erken olmamalýydý aðlýyordu
sarý ipek saçlý kýzýnýn ellerini sýkýca tutarak
kollarýnýn arasýna almýþtý yavrusunu son kez
Çýðlýklarý yavaþ yavaþ sessizliðe gömülüyor
Sis perdesi ardýnda artýk onlarý görmek için
Son bir kez gözlerini aralar
Gördüðü þey onu çaðýyordu
Bir an önce gitmek istercesine
Gideceðin yer için hazýrmýsýn
Aldýn mý yanýna götüreceklerini
Sorar ölüm meleði
götür beni ben artýk hazýrým
hakkýn huzuruna çýkmaya
tertemiz bir yürekle beni kabul et
þahaadet getirken kapatýr gözlerini
ölüm meleði,
bir baba þefkati ile tutar kýzýn elinden
küçüðüm gel hadi gel der
cennet bahçelerinden
Rabbinden sana
kirlenmemiþ kalbine
bir ödül geldi
gel benimle
korkma
hadi gel
Hanife Küçük
Sosyal Medyada Paylaşın: