YÜRÜMEK

Gemiler gidiyor umudun limanýna,
Mavi,beyaz,güvercin uçumu gemiler...
Rýhtýmda bekliyor istanbul.
Yüreðinin gizemini bekler gibi...
Adýmlarým yavaþlýyor,akan zamana inat
Bir þarký mýrýldanýyor sokaktaki çingene
Elinde eski bir keman,dudaklarýnýn ucunda yanýk bir ezgiyle...
Havada yaðmur kokusu...
Gelin arabalarý geçiyor çýnar aðacýnýn altýndan.
Asýrlýk aþka yelken açarcasýna..
Saati soruyor siyah,kömür saçlý genç kadýn.
Yüzünü inceliyorum istemsizce.
Orhan Velinin mýsaralarý geliyor aklýma o an.
içimde kýmýldanan mevsim,beynime hücüm ediyor
Yürüyorum,yürüdükçe þiir kokuyor üstüm baþým.
Yürüyorum,yürüdükçe ben oluyorum...


Sosyal Medyada Paylaşın: