GÖNÜL DÜNYASI

Gönül gözü ile gördüm âlemi
Çiçek yanýyordu dal aðlýyordu
Kalem alýp yazam dedim çilemi
Kelâm yanýyordu dil aðlýyordu

Gönül ülkesinde düþ konaðýnda
Þirin vadisinde Ferhat daðýnda
Mecnun sarhoþ idi Leyli baðýnda
Yaprak yanýyordu gül aðlýyordu

Hayat gizlenirken bir tek nefeste
Can ceset denilen kaldý kafeste
Ney’de naðme oldu hicranlý beste
Perde yanýyordu tel aðlýyordu

Niyet ettim neden çýktý salmadý
Vakit geçti söze hacet kalmadý
Akan sular yataðýný bulmadý
Irmak yanýyordu göl aðlýyordu

Sular gemileri, kaldýrýr iken
Yürümüþ denize yelkeni çeken
Bir gülü kuþatmýþ bilmem kaç tiken
Yolcu yanýyordu yol aðlýyordu

Neden nefret etti neden hoþlandý
Gönül gençleþtikçe beden yaþlandý
Kýrýldý kýnandý seven taþlandý
Yürek yanýyordu kul aðlýyordu

Sen de cananýna canýn verirsen
Ateþ alan mum misali erirsen
Benim gibi faþ eyleme görürsen
Takvim yanýyordu yýl aðlýyordu

Gözükara’m iplik iplik umutlar
Sabýr taþý olsa o dahi çatlar
Bir sevda taþýr ki kara bulutlar
Yaðmur yanýyordu sel aðlýyordu

Seyr ü Sefer (Sh. 27)
Mehmet Gözükara

Sosyal Medyada Paylaşın: