Kuþlarýn seyrine dalmýþ bir çift göz Ve onun meftunu bir yýðýn toprak Sulanýr her sabah gözyaþlarý Sol yangýn yeri Hariçte sönmeyen köz Ey baharýn ihtiþamlý gelini Ey doruklarýn niþanlýsý nergiz Uyan artýk, uyan da bir bak! Nasýl da konuþmaya utangaç fersiz söz Hasreti düðüm düðüm aðaran saçlarýmda Görüyor musun sen de ? Gene ay doðuyor suya kanmýþ kavaklarda Ne bencil bu kavaklar Suyun hükümraný gibiler maðrur ve de dimdik Oysa ki onlarý emziren toprak kurumuþ Kurutulmuþ baðrý besbelli Nankörlüðün böylesi yazýk , çok yazýk Tabiat da insana uydu , pek cingöz Bir nehir akar içte Aktýkça aðlar, aðladýkça çaðlar Kýsmet bu ya Hep eylül yapraklarý sararýp gülistana düþer Güneþ küsünce akþama ýþýklar da söner Ýþte o zaman büyüdükçe büyür gözlerimde Masum cellad -ý ömrün müsebbibi akþamlar Ne söylenecek söz kalýr Ne de yorgun bedene taþtan yastýk Gel de sýrrýný bul bu ömrün manasýný çöz Yine bana benden kalan miras kül, köz Naçar beklemek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Pasha_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.