ATEŞ DÜŞTÜ YÜREĞİME

“Ahmet Bulut’a Sevgilerimle’

Karalar kuþanmýþ haber,
Göðüs kafesinin sol yanýna,
Acýmasýzca saplanmýþ býçaktýr…
Fýrtýnalara direnmiþ mangal yürek,
Gurbet elde ansýzýn ve zamansýz,
Yaþama doymadan durmuþsa eðer,
Sevenlerini deprem gibi sarsacaktýr…
Acýlar tatmýþ olsa da ciðer,
Düþen közde yeniden kavrulacaktýr…

Can arkadaþým güzel komþum yýldýzým,
Kýrýldý kolum kanadým tutmuyor dizim…
Kerpiç duvarlar toprak damlar,
Çamurlu sokaklar tanýðýmýzdýr bizim…
Zemheride büyüyen tomurcuktun,
Baþý dik yürüyen çocuktun…
Dostuna siperdin settin,
Nemrut daðýnda kardelen,
Kâhta ovasýnda cesarettin…

Gençliðimizde kýldan inceydi sýrat,
Kahpe namlularýn ucundaydý hayat…
Direniyordu yürek dumana toza,
Diri diri canlar atýlýyordu patoza…
Kol geziyordu ölüm kan akýyordu Fýrat…
Kim kime maþaydý,
Kim maþayý tutan paþaydý,
Karanlýktý iliþkiler kat kattý maskeler,
Gelen acýlar saf baþaydý…

Vicdansýzca savurdu karayeller,
Can evini daðladý kirli eller…
Hala çözülmemiþ birçok giz…
Yüreðimizde bedenimizde derin iz,
Býraktý dört duvarlar dikenli teller…
Mecburi mesken oldu gurbet,
Doðduðumuz topraklar girdi düþümüze,
Günden güne azgýnlaþtý hasret…

Gölge oldun düþtün peþimize,
Yakamýzý býrakmadýn kahpe felek…
Yak eline kýnayý tak mavi boncuk,
Yetmedi sana verdiðin zahmet,
Topraðýna döndü arkadaþým Ahmet…
Babasýz kaldý iki yaþýndaki çocuk,
Büyü bebeðim anne dizinde,
Biz gülemedik sen gül tomurcuk…

Sosyal Medyada Paylaşın: