Bir þey diyemedim gitmek vuslatýydý ve gitti biraz huzur lazýmdý sadakat unutulmuþ bir sanattý kimbilir... Üzerine yaðmur yaðan aþklarým vardý benim ve her yaðmurda yýkanabilir bir yüreðim þemsiyelerle vuruldum zira her kadýn ýslanmaktan haz etmiyor Enikonu çekirdek aile beklentisi mercimek çorbasý kuru soðan iki çocuk biri erkek kýz diðeri ellerinizden öper hayat katarýna ekonomi sýnýfý biletler yani, yani mutluluðun resmini çizmiþ gibi abidin menekþeler olacaktý illaki sardunya su verir gibi çiçeklere usulca sevecektim her birini
bir þey diyemedim gitmek istedi ve gitti...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kenan Kan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.