Hiç bilmirem nece yazým, Nakam olan eþqimizi. Axý gören ne sebebden, Berbad etdik sevgimizi. Neden ayrý saldý felek, Ýki seven qelbimizi. Þimdi senin hasretinle, Þu dünyadan gedirem men.
Þirin-þirin hayellerle, Bir zamanlar sevmiþ idik. Mehebbetin körpüsünü, Biz adlayýb keçmiþ idik. Bu sevdalý qelbimize, Saf sevgiyle köçmüþ idik. Þimdi senin hasretinle, Þu dünyadan gedirem men.
Belki de biz yanýlmýþýq, Þu sevgide,mehebbetde. Seve seve ayrýlmýþýq, Her birimiz min cür dertde. Son defe bax gözlerime, Sabah mensiz gez bu yerde. Þimdi senin hasretinle, Þu dünyadan gedirem men.
Acý acý aðlamaqla, Gündüz gece sýzlamaqla, Þu sevginin kitabýný, Ebedilik baðlamaqla, Sana qarþý mehebbeti, Özüm ile aparmaqla, Þimdi senin hasretinle, Þu dünyadan gedirem men.
Ezab vermek üçün cana, Tek ayrýlýk yeter imiþ. Yaxýndayken uzaklýðýn, Ölümden de beter imiþ. Sen deme þu mehebbet de, Bir gün geldi geder imiþ. Þimdi senin hasretinle, Þu dünyadan gedirem men.
Baba Seba / Abilov
Sosyal Medyada Paylaşın:
abilov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.