avuçlarý nasýrlaþmýþ yoksula içim burkulur derinden derine kendimi koyduðum olur onlarýn yerine gözlerim nemlenir çaresizliklerine görünüþte ele güne karþý tok evlerinde piþecek aþlarý yok baharla beraber çýkarlar yoksullar sokaðý evlerinden ayrý þehirlerde bulurlar kendilerini sezonluk amele gündelikçi onlar güneþin altýnda kararýr yüzleri içine çökmüþ karýnlarý ile yarý aç yarý tok geçer günleri toprakta çapa yapan ürünü tarladan toplayan alýn terini yere akýtan avuçlarýný göðe açýp þükür üstüne þükür deyip yaþama tutunmaya çalýþan bizim insanlarýmýz onlar.
Nazmi Þenusta.30.09.2016.Orhangazi/BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
NAZMİ ŞENUSTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.