Ağlama Anam!

Aðlama fedakàr kadýn!
Akan gõzyaþlarìn;
Yûreðime damlar
Dizelerimde birikip canýmý yakar.
Ûstû baþý yok ki,
Çýrýlçýplak kalbim donar...
Sýrýlsýklam giysiler kokunu çalar
Ellerim titrer,kalemim sýzlar
Ûþûtûr kûçûçûk bedenim,
Yanlýzlýða yatar...



Aðlama Anam!
Sen aðlarsan;
Gûneþ batýdan doðar
Yýldýzlar kararýr
Sõner gûnsûz ýþýklar
Bu boþlukta sel olur anýlar...




Sen gidersen;
Hiçliðim korkar kendi gõlgesinden...
Sen sakýn korkma kendinden
Dûþûnme ýslanmýþ þiirleri...
Elbet yaðmurdan sonra,
Gõkkuþaðý çýkar...


Sosyal Medyada Paylaşın: