"Yalnýzlýðýydý haykýran Onlarca adsýz güneþin Ve inceden bir el uzatmasý Parýldamaya gereksi bir siyahlýk Ve güpegündüz hep ayný Yolumuzu kesen o þaki deðil miydi -zamanýn tetikçisi- Gök boyamaya soyunan ihtiyar mavi…"
Sessizce mýrýldanýyordu Fütursuz yaþlý Ne dese kulak delen bir küpe Ama takan kim Ben bilirdim ben Dev aynama sordum Dedi ki: "Demirsiz dokundum ben topraða yontulmuþ daðlarý gezmedim Uzaðýnýn uzak gibi uzak olduðu Asfalt kýnalarý olmayan diyarlarda doðdum ben
Ve asla dakikalara ömür biçmedim Yýllara muhatap þafaklarýn türkülerini dinledim"
Bir yandan dert deþiyordu Fütursuz yaþlý Ne dese yürekden çalan bir pare Ama gören kim En çok ben çekerdim ben Hüzüm aynama sordum Dedi ki: "Ben duymadým ki yar sesini Ýki güneþ kýzgýný tepeden geçerken Biliyordum zaten ahmaktým Karþýdan gelen Ses bendim ben Sanýldýðý gibi deðil daðlarýn titreyiþi Ama haykýrmazsan da adam yerine koyulmuyordun Biliyordum her defasýnda Soyuyordu gene beni o mavi Kanýyordum iþte bile bile"
Tabi ki yanlýzlýðýydý haykýran Onlarca adsýz güneþin Kör sultan gördü Dýmdýzlak ortadaydýlar Çünkü onlar hiç tanrý olmadý Ve sevilmedi yakarken...
Gece diyorlardý adýna Oysa koca dünyanýn gölgesiydi Üstümüzdeki Topluca bir kýyýmdý sonradan anlaþýldý Yýldýzlar kayýnca birer birer Son yolcukta bile Gýptayla seyre dalýyordular Biliyordular bir gecelik Ve bir bakýþlýk aþktý bizimkisi Çünkü biliyordular Koca oðlan tepeyi aþaçak Yeni bir gün olacak Yaþadýðýmýz aþklarý ellerimizden alacak Ve bize mavi bir gökyüzü getirecekti -Eþantiyon umutlarla- Biz de onu hep sevecektik...
"Yalnýzlýðýydý haykýran Onlarca adsýz güneþin Ve inceden bir el uzatmasý Parýldamaya gereksi bir siyahlýk Ve güpegündüz hep ayný Yolumuzu kesen o þaki deðil miydi -zamanýn tetikçisi- Gök boyamaya soyunan ihtiyar mavi…" Sosyal Medyada Paylaşın:
Çeşni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.