GELDE KADER HAYRETTE KALSIN.

Soðudu havalar.
Her gecem beklemekle geçen.
Her günüm avunmakla..
Umudun dallarýna yapýþmýþ gönül,
söylesem bile inanmýyor;
Senin hiç gelmeyeceðine...
Sýzlatýyor burnumun direðini,
Býraktýðýn her hatýran...
Gelme.
Nasýlsa tüm hainliðiyle geçip gidiyor zaman.
Kalbim gel diyor oysa halâ.
O ne bilir ki sevmekten baþka!
Bakarýz yýldýzlara,
Yazarýz biz halimizi satýrlara.
’Ekimde gel, Kasýmda gel, Aralýkta gel’
Sonbahar rüzgârlarý silip süpürmeden,
Kuruyan son yaprak yere düþmeden.
Þaþýrsýn kalsýn gelmez diyenler.
Sandýkta eskisin o bembeyaz kefenler.
Bir kerede þu kader hayrette kalsýn.
Bir kez göreyim gözlerini ölmeden.
Sonra ecel canýmý alýrsa alsýn.
Býrak gönül býrak hayal kurmayý.
Býrak þu yalan dünyayý yanarsa yansýn.
Zaten ölmüþsün neyleyeceksin yaþamayý!
Kýrýlsýn kalem,
kader utansýn...
...
Nigâr Güler.
29/09/2016
Sosyal Medyada Paylaşın: