değişmek
sanki yüzyýllýk bir uykudan uyanmýþ gibiyim
etrafýma baktým da þöyle bir alýcý gözle
her þey ne kadar da çok deðiþti
çocukluðuma ait o son evi de yýkmýþlar,bugün gördüm
kim bilir kaç katlý bir apartman yapacaklar yerine
insanlarýn karþý komþularýna bile selam vermediði..
yeni yollar ekleniyor eskilerine habire,uzaklarý yakýn eden
medeniyet göstergesi güya
her gün kaç kiþi ölüyor o yollarda sevdiklerine kavuþamadan
medeniyet bunun neresinde...
evler büyüdü,yollar büyüdü,caddeler,sokaklar büyüdü
peki insanlara ne oldu?
insanlar gittikçe küçüldüler
insanlýðý öldürdüler kendi elleriyle...
deðer yargýlarý deðiþti
kibarlýk yadýrganýr,küfür hoþ karþýlanýr
terbiyesizliðin adý öz güven
ölçüp biçmeden konuþmanýn adý açýk sözlülük oldu..
her iyiliðin altýnda bir art niyet aranýnca
iyilik yapmaktan korkar oldu insanlarda....
kadýn erkek eþitliði yanlýþ anlaþýldý
ne saygý kaldý aralarýnda,ne de nezaket..
daha neler neler
savaþlar,mesela her yer yangýn yeri
insanlar neyi paylaþamýyorlar anlamadým ki
dahasý da var,daha,daha,daha
bunlarý düþününce durum daha da vahim...
evrim geçirdi resmen insanoðlu
görüntüsüyle insan ama,ruhuyla insan olmaktan çýktý
hiç bir canlýya benzetemeyeceðim,onlara haksýzlýk olur çünkü..
iþte böyle
velhasýlýkelam,yani lafýn kýsasý
hiç kimse,hiç bir þey,yani dünya eskisi gibi deðil artýk
insanlar deðiþti dedim ya
insanlar deðiþince,her þey deðiþti..
mezarda ki ölüler dirilseler de kalksalar yerlerinden
tekrar kabirlerine girmek için yarýþýrlardý herhalde birbirleriyle
biz nereye geldik böyle diye.....
hadi þimdi gel de,günaydýn de her yeni baþlayan güne...
emine rezzan sipahi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.