Çelişkiler Diyarı-2
Fütursuz hüküm süren, koyu geceye inat,
Bir mehtap aydýnlýðý, bekler durur kâinat.
Zuhurat eylesin de, karanlýða son versin,
Hasret çeken gönüller, artýk vuslata ersin.
Umut eder duymayý, yeter diyecek bir ses,
Kuruyan bedenlere, can verecek bir nefes.
Gâh rüzgârlar misali, müjde dolu esecek,
Bazen de kýlýç olup, kördüðümü kesecek.
Ne zalim ne mazlumun, dinini sormayacak,
Zulme razý olmayýp, hayra da yormayacak!
Makamlarýn önünde, asla diz çökmeyecek,
Namerde yaltaklanýp, gözyaþý dökmeyecek.
Böyle bir güzel insan, beklenir artýk çýksýn,
Hak tanýmaz düzeni, temellerinden yýksýn.
Son bulsun çirkinlikler, baþlasýn erdem çaðý,
Bülbülün naðmeleri, doldursun her dem baðý.
Ama nedense kimse, sormaz kendine niye;
Haykýrmak için benim, eksiðim nedir diye!
Ancak sorsaydýk bile, bulurduk bir bahane,
Hem de nasýl bahane; gerçekten da þahane!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.