Karıncalar şiir kazar topraktan

Ellerim;
Uyluðumda direnç aðrýsý
Sevmelerim bir bakraç su
Huysuz yalnýzlýklara gider
Ömür girdaplarý…


Sarý yüzlü iðde çiçekleri
Karýncalar eril bakýþlý
Emek yüzlü antenleri


Bana bir þiir yaz;
Toprak benizli
Karadutlu
Çatal kara


Ölüler saygýyla insin
Derin kuytulara/
Bir yüz yaþlansýn
Resim sergisinde
Müzayede de diðeri
En muhkem yerinden satýlsýn


Ve nasýl ki!
Doðum sancýsý çeker
Þairler/
Öyle çekilsin damarlarý þiirin
Geniþ omuzlu çýnarlardan
Karýnca katarlarýndan/


Ve bilinmeze;
Ayýklanmýþ ömrün nidalarýndan
Nice itiraflar çýkar/
Nice acýlar…


Yaþarken saygýlaþmaz yürek
Ölünce þiir kazýnýr topraðý
Yalama pençeli kuþlardan

Ateþ çalan karýncalara…


uzun bir soluklanmadan sonra tekrar güne adýný yazdýrmak gurur verici benim için,
bu anlamda sayfama gelen gelmeyen tüm þiir seven dostlarýma ve seçici kurula çok
teþekkür ederim, sevgi ve saygýlarýmla...



Sosyal Medyada Paylaşın: