Hayli zaman olmuþtu unutmuþtum gülmeyi Güneþ gibi doðdunuz tam her þey bitti derken Gece karanlýðýnda düþünürken ölmeyi Verdiðiniz ýþýkla sabahlar oldu erken Sevgi denen haz ile sarýldým baba gibi Ettiðiniz naz ile darýldým baba gibi
Günler geçip gidiyor akan bir su misali Güzel yaþamak için yaratan akýl vermiþ Zehr etmeden hayatý yaþayýn bu masalý Yolu sevgiden geçen mutlak murada ermiþ Haliniz hal olunca övündüm baba gibi Gül yüzünüz solunca dövündüm baba gibi
Binin yarýsý beþ yüz öbür yarýda binde Kýsýr döngüye düþmek dünyayý zindan eder Ben her þeyi yaþadým kara bende ak bende Hep kendine yontana oyunlar oynar kader Sizi mutlu görünce sevindim baba gibi Hayat ipi gerince savundum baba gibi
Kime kalmýþ þu alem kim gelmiþ kimler geçmiþ Kimi dinsiz yaþamýþ kimisi etmiþ iman Nice alim ulema bile gün gelmiþ göçmüþ Kullara bir duraktýr hayat denen þu liman Þükür olsun imanla yoðruldum baba gibi Külden doðup dumanla doðruldum baba gibi
Denizde yakamozu daðlardaki çamlarý Görmüyor mu gözünüz gökte yýldýzý ayý Hazanlara bir bakýn sarartýrken çimleri Bu nasýl bir kudrettir kim yaratmýþ dünyayý Evrende bir taneyim savruldum baba gibi Evlat benim her þeyim kavruldum baba gibi
27 Eylül 2016 Saat 02.55 Güzelçamlý/Kuþadasý
Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.