75-M

ne çok özlemiþtim belediye otobüslerini,kalabalýðýný
binmeden önce soðukta beklenilen uzun kuyruðu
hastane çýkýþýnda seninle beraber
bakýyordum etrafýma;
çatlamýþ yumurtasýndan çýkan
ve uyku mahmuru gözlerini açan kuþ misali...
kolay deðil!
aylardýr kýþlada kapanmýþtým dünyaya
hasrettim sana;hasrettim tenine
seviþtik sabahakadar ve sen
gecenin köründe konuþtun eski patronunla
aklýmdan hiç çýkmadý kimdi ne kadar ilgiliydi
sonra beni saklardýn babandan evin gizli odalarýna...

gün ýþýrken çýkardým yola,sabah kýzýllýðýnda ulaþýrdým zeytinburnuna
dolambaçlý yollardan geçip ;büyük bir çukurun ortasýnda,baþlardým ders anlatmaya
senin için gelmiþtim buraya,
senin için tramvay kuyruklarýnda bekler
kalabalýk alt geçitlerde korsan kitaplara bakardým
eski bir demir yýðýnýna biner kimse ile konuþmadan sirkeciye giderdim
bekarlýk sultanlýktýr derler ya,iþte en mutlu bendim
eminönünde bol soðanlý ekmeðimi ýsýrýrken,

çöp tenekelerinden savrulurken kaðýtlar,
karanlýk basmýþtý kaðýthaneye
ve sen beni yolcu edecektin ;
iþte o zaman hissettim
hani birden aklýna gelir anlarsýn ;
zamaným gelmiþti; son kez baktýn bana 75-M’den
Þehreminide seni yolcu ederken yitirdi gözlerim
kýrmýzý tramvaya binip tünele indiðimiz ,
ve elele karlý sokaklarýnda yürüdüðümüz günlerin sonu gelmiþti
kimbilir yine yenikapý sahilinde o büyük taþ yýðýnlarýnýn ardýnda
iki damla gözyaþý süzülüyordur yanaklarýndan ve beni anýyorsundur
ben ise iþten gelen yorgun avuçlarýmla kalemi alýp seni yazýyorumdur.
Sosyal Medyada Paylaşın: