KİMİ TURŞUSU
Ýlkbaharda tarlayý tapan edanda,
Çocuklar yerlerini alýr arkasýnda,
Yumrusu Atol, toplanýr toprakta,
Çið de yenir kökü, Kimi Turþu’nun.
Ekin boyu bir karýþý aþanda,
Sepet ellerde tarlaya dalanda,
Atol yapraðý toplanýr art arda,
Duy kurma sözü, Kimi Turþu’nun
Temizlenir, haþlanýr küpe konulur,
Tuz, soðan ve çörten ile doldurulur.
Ekþimesi için yerinde durdurulur.
Üstünedir evin gözü, Kimi Turþu’nun.
Kurduktan birkaç hafta sonunda,
Hanýmlar küpün kapaðýný açanda,
Kurulur sofralarýn tam ortasýnda,
Hemen çatallanýr özü, Kimi Turþu’nun.
Tarlada ekin, diz boyuna çýkanda,
Özeði geri kalmaz, o da ekin boyunda,
Dallarý, yapraklarý ayrý yeni turþuda,
Özeði de atar golü, Kimi Turþu’nun
Ýsteði artýrýr, sindirimi düzenler,
Tadýný bilen bir daha, bir daha ister,
Endebit bitki, yalnýz yöremde biter,
Olumsuz tek yönü, Kimi Turþu’nun.
Fevzi dedi; atol tohumunu bol bol ekin,
Fenni þekilde atolu, kimiyi çokça üretin,
Sofrasýnda bulunsun artýk her milletin,
Yazýk, kaybolmada yüzü, Kimi Turþu’nun.
.
YAKACIK-2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.