Ben umutsuzluklarýn Acýlarýn zor insaný Sen sevginin varlýðý Baharýn ta kendisi Güzelliklerin kraliçesi Oldun. Ben bitiþimin son demini Tiryakiler gibi beklerken Sen ýlýk bir ilkbahar Rüzgarý olup eserken Gelip buldun beni. Þimdi sen umut ve yaþam Ben ise sana muhtaç Ellerim açýk bekleyen Sevginle þefkatin ile Yaþayaným biliyorsun. Þimdi sen ölümsüz Bir sevgili Ben çýlgýnlar gibi Seni sevenim maviþim. Sen baharým bahar gözlüm Ben baharýný yaþayan Sana hasretlinim. Sen hep baharým yazým olacaksýn Ben kýþý nedir bilmeden Seni yaþayan þanslý olacaðým.
Recep Kahvecioðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
R.KAHVECİOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.