BEN...

Hayatý nefes alarak yaþamak
Umutlara yolculuklar baþlar
Hayal gücün rotan olur
Yolun beyinle yürek arasý sefere çýkar
Bazen dolu bir namlu
Bazen boþ bir kovan
Barut kokusu siner
Dikenli engebeli yoluma
Aslýnda tetiði çeken ben vurulan ben oluyorum
Molalarým oluyor hayata dair
Her molada yitik yanlarým kalýr
Candan bir parça yürekten bir tutam
Vicdan isyanlarýn eþiðine gelir
Safi olur duygular hiç kirlenmemiþ
Týpký bir gelincik gibi, yada dað gülü gibi
Rüzgar deðer safi duygularýma
Kirli emeller taþýr rüzgar
Hüzün döþek kurar yüreðime
Misafir olur safi duygularýma
Küser gözlerim Dünyadan
Ayaklarým bilinmedik mekanlara
Yolculuða baþlar
Dikenler batar ayaðýma
Badireler setler örülür yollarýma
Sabýr derim sabýr dilerim
Sukut’a boðarým dilimi
Sessizlik boðmaya baþlar bedenimi
Cüsem de ayaklanma baþlar
Grev baþlar asilik baþlar
Namluya verilir son bir mermi
Mermiyi hak eden bulunmaz
Ucsuz bucaksýz bir yol olur
Kah patika, Kah çakýl yüklü, Kah alsfat
Hangi yöne gidersem gideyim
Yönüm hep ayný ortaya döner
Bilinmedik demde yolculuðum baþlar
Gelecekten geçmiþime
Üç þekerli çayýmý kýrtlama olarak içmeye baþlarým
Ciðerlerimi boðan bir nefes sigara çekerim
Alemi dinlerim
Bahþedilen nefes boþa tüketilir
Cahil ile alim ayný kefeye konulur
Çakal ile delikanlý ayný safta yol bulur
Aslan kediye yenik düþer
Ellerimde barut kokusu yer bulur
Vicdaným benim tarafýmdan vuruldu
Faili meçhul olmadan teslimyet veriyorum
Çakýl taþýna tekme sallar gibi
Bu dünyaya da tekme vuruyorum iþte
Üryan benliðimi istiyorum
Hiç lekelenmemiþ hiç kirlenmemiþ
Safi duygularýmý istiyorum
Katýksýz vicdanýmý
Ruhi derecede ki aklýmý
Kýsacasý sesim çýksýn diye
Ebemin kýçýma vurduðu tokat halimi
Dünya ya ilk seslendiðim yaþýmý diliyorum
Bebeklikten çocukluðu
Emekleyerek ayakta durmak için tutunduðum
Zamaný istiyorum
Dünya kirlendi ben kirlendim
Nefsim büyüdü vicdaným küçüldü
Ýstek ve arzular çoðaldý insanlýðým öldü
Ben büyüdükçe þeytan ile ayný yaþa varýyorum
Alim ile yarýþmak ister iken
Þeytan ile hýrslý bir yarýþa girdim
Dem, demi kovaladý
Kýçýma yediðim tokatý unuttum
Oysa o tokattan sonra hep ðalamak
Yer aldý hayatýmda
Ben direndikçe gözlerim boþaltý yaþlarýný
Zalimi gördüm hükmü ile ezen
Þerefsizi gördüm þerefini pazarda satar iken
Namusluyu gördüm sokakta pazarda iken
Ýtibarlý dilleri gördüm kan kusarken
Oysa ben hayat yolculuðundayým
Bir yerden bin yere ve son noktaya giden
Geliþ noktam belli duraklarým belediye otobüsünden çok
Varýþ noktam toprak olacak
Zalimin zulmünde kalana yandaþ oldum
Ezilen hor görülene gardaþ oldum
Haksýzlýða boyun eðmedim haklýdan yana oldum
Çakallarýn sofrasýna tekme vurdum
Mazlum için göz yaþý döktüm
Garibe garibana gariban oldum
Vicdaným titretti bedenimi
Asla namussuz dan þerefsiz den yana olmadým
Ezan sesinde salavat getirmeyi
Yüzümü kabeye çevirmeyi
Anlýnmdan seccademin öpmesini
Lokmamý paylaþmayý
Ýnsan ola insaný baþ tacý etmeyi
Öðrendim bu yalan dünyada
Bir gün giderim bu yalan alemden
Geriye kalan adým olur
Yada bir kaç kelamým olur
Lakin unutulmamasý gereken tek þey
Ben:
O mert yiðit babamýn oðluyum
Dogruluktan ayrýlmayan
Düþenin elinden tutan
Ekmeðini paylaþmayý bilen
Evini yüreðini insan olan insana açan
Ben yüreði büyük olan
Babamýn oðluyum
Doðru yoldan beni hiç kimse çýkaramaz
Çünkü ben o doðru olan babamýn oðluyum...









Sosyal Medyada Paylaşın: