Hasret Kuyularının Dibiyim

Ay gülümsüyordu bulutlarýn ardýndan
Yýldýzlar saklanmýþlardý sanki
kör ebe oynarcasýna.
Sevdamýn kanattýðý Yüreðimin acýsýný
Tüm benliðimde bastýrmaya çalýþýyorken,
Dalgýn dalgýn bakan yaþlý gözlerimle,
Oturuyordum bahçemin bir köþesinde.
Hasretin sobeliyordu yine yalnýzlýðýmý.

Acýnýn hükmü can çekiþiyordu
Silinmeye baþlýyor düþüncelerimden.
Bir garip heyecan sarýyordu yüreðimi
Papatyalar açýyordu sanki gönül bahçemde.
Ve gecenin serinliði üþütürken bedenimi,
Papatya kokularýna karýþýyordu sevdalarým...

Oy! papatyam oy!...
Daðlara yasladýðým baþým eðildi.
Ne kadar çok sevmiþtim seni,
Bumuydu benim suçum ...
Bizim sevdamýz böyle deðildi...


Ben papatya idim sen gelincik.
Gönül bahçemizde açarken
aþkýmýzýn baharýnda
Senden sonrasý yoktu hiç,
Kaderim yazýlmýþtý papatya kokularýnda...


Ah! papatyalar ah!...
Ayrýlýðýn zamanýmýydý þimdi ?
Ýlk baharlarý birlikte yaþamýþken;
Baþka baharlarda açamam ki.
Raks makamýnda yitik sevdam,
Kanatlanýp uçamam ki...



Aþýkmý olmalýyým?.
Nasýl avutayým kendimi?...
Ah! O papatyalar,
Bakýþýnýn ýþýðýnda
seni fýsýldarlardý hep bana ...

Sen!...
Mazinin karanlýklarýna gömdüðüm aþk
Ben ise!...
Gökyüzünde, yalnýz bir yýldýz gibiyim.
Sen!...mýsralarýma dökülen gözyaþlarým,
Ben ise!...
Son baharýn deli poyrazlarýnda,
Hasret kuyularýnýn dibiyim.




Yüreðimsin Serap BOZKURT
Sosyal Medyada Paylaşın: