Beni Benden Alırsan...
Beni benden alýrsan,
Gözlerime iner perde.
Aþkýnla düþerim derde.
Per periþan sefil olurum,
Muhtaç olurum her ferde.
Beni benden alýrsan,
Kursaðýmda kalýr yaþama sevincim.
Artar ha bire gönül sancým.
Dost diye baðrýma bastýklarým,
Bir anda olur yedi yabancým.
Beni benden alýrsan,
Gonca güllerim dalýnda kurur.
Kalmaz sevdalý gönlümde sürur.
Tutarým sevda oruçlarýný,
Ama yapamam iþtahla sahur.
Beni benden alýrsan,
Güleç yüzüm olur her daim asýk.
Her gören der bana “çok yazýk”.
Çekilirim kendi kabuðuma,
Gönlüm olur herkese küsük.
Beni benden alýrsan,
Kaçar aþýmýn ekmeðimin tadý tuzu.
Meftun gönlüm dinlemez hiçbir usu.
Sevda ateþim sönmek nedir bilmez,
Üzerine koysalar bile kilolarca buzu.
Beni benden alýrsan,
Kömürümsü saçlarýma düþer aklar.
Acýndan halinden anlamaz toklar.
Ben gibi hummalý sevda çekenleri,
Ancak bir adý da Vedud olan anlar.
Beni benden alýrsan,
Kendi sýlamda olurum çarnaçar.
Gönül pýnarlarým boz bulanýk akar.
El alem sevdiðiyle kahkaha atarken,
Bu fakir sevdalý gönlüm beni yakar.
Beni benden alýrsan,
Gelmez iki yakam asla bir araya.
Sevda gömleðim dönüþür karaya.
Gün be gün artar yürek hararetim,
Tuz biber dökülür müzmin yaraya.
Beni benden alýrsan,
Þirin uykulara kalýrým hasret.
Kaybolur bir anda bendeki basiret.
Hal ve ahvalimi anlatýnca sevdalýlara,
Derler ki aþk ve þevkle sabret!
Beni benden alýrsan,
Gönül sarayým olur tarumar.
Vurulur þamar üstüne þamar,
Yorulur bitap düþer aþkýn küheylaný,
Sevda seyisi yapamaz bir türlü týmar.
Beni benden alýrsan,
Hal ve ahvalim olur pür yaman.
Külçe altýnlar olur nazarýmda saman.
Zalim felek atýn nallar düþer ardýma,
Koþmaktan yorulurum vermez aman.
Beni benden alýrsan,
Aþkýn mektebinden mezun olamam.
Sevgi ve muhabbetlerle dolamam.
Uzaklaþýr özüm özümden,
Fellik fellik ararým kendimi bulamam.
24/ Eylül/ 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.