ÖMRÜMÜN HAZAN MEVSİMİNDE
Bana her geliþin, elveda barýndýrýrken...
Ýçim nasýl sýzlar, bilirmisin sen...
Bir titreme sarar, tüm bedenimi...
Aðustos ayýnda, yaþatýr bana zemheriyi...
Her an elimden kayýp gidecek bir zümrüt gibi...
Bir sýzý kaplar yüreðimi...
Gel dersin bana, geleyim de nereye...
Mekansýzlýk tutmuþ otaðýn...
Suretlerden sýyrýlmýþ ruhun...
Elimi ne zaman, uzatsam yoksun...
Sev dersin beni, seveyim peki...
Bana kendini sun ki...
Kanayým sana...
Sahteliklerden ve dalaverelerden uzak...
Sar beni, sarmala bir bebek gibi...
Kefenim ol üstüme, býrakma yaad ellerde beni...
Bir çocuðun, bayramý beklemesi gibi...
Asýrlardýr beklerim seni...
Ya sen bana geç kalýrsýn, yada ben sana...
Çýnlar kulaklarýmda bir elveda...
Daha doymadan sana...
Bir bahar ki, hiç yaþanmadý henüz...
Hangi mevsim gebe, bilinmez ki...
Vuslat hangi þarkýda gizli...
Mýrýldanýyorum, ama nafile...
Boynum bükülüyor gene...
Yoruldum seni, paylaþmaktan...
Ve genede bekliyorum...
Baharým, sensin diye...
Ömrümün hazan mevsiminde...
Seher Göçmez
24/09/2016/Ctesi/Alanya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.