bir adam tanýdým gülüþü dünden yaralý bakýþlarý üzüm karasý yüreðinde yýlký atlarýn sabýrsýz kiþnemesiyle koþan geleceðin belirsiz þafaðýna.
otobüs peronlarýnda el sallamaya alýþkýn kuru kemikli elleri vardý sarhoþlarýn kaldýðý barakalarda sabahlayan gözleri bir damla mutluluða aç yüreði yoksul gönül bahçesi tarumar bir adam geceyi yudum yudum kurutan.
terkedilmiþ sokaklarýn adresini en iyi o bilirdi verdiði sözlerin arkasý kýrmýzý balmumuyla mühürlü çarmýha gerilen duygularýndan sürekli kan damlardý ayaklarý bu kana bulanýk bana geliþleri þahittir þahittir o kana bulayýþý beni.
’bitti’ derken sesi titreyen çocuksu halleri hala aklýmý kurcalar sebepsiz deðildi elbet bu bitiþler en iyi ben bilirim ona çanak tutan bendim ne de olsa keskin bir ayrýlýk kokardý sýrtýný dönüp gidiþleri ve umudu bitiriþleri hiç yabancý deðil aþkýn kanununa.
bir adam tanýdým tanýdýðýma bin piþman.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.