Gözyaþlarým sel gibi akarken Ýçimde ki bu yürek yangýnýný söndüremediler
Avare avare dolaþýr oldum Gönül yarasýna tuz basar oldun Ne Aþkýmdan ödün verdim Ne de sevdamdan vazgeçtim
Her þeye bir kýlýf buldular Ömrüme yanan bedenim gibi cigara söndürdüler Ruhuma kezzap sýkýp yaktýlar Bu gönül ateþi akar tutuþturamadýlar… Serhat
Sosyal Medyada Paylaşın:
serhat fidan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.