Gülüþünde esmer yaralar saklý kadýnlar tanýdým.
Oturdum
dünün ayak sesleri boyu
buna þiir yazdým...
Ýçime bak diye baðýrdý biri
içimde
Tren raylarý saklýyorum ben
K/ömür yüklü trenler geçiyor geceler boyu
Esmer kavruk madenciler
Ölü, esmer ve kavruk madenciler
kazma vuruyor
Sabahtan
akþama
Akþamdan
sabaha
Ýçime bak
ve daðýt
Ve daðla
Ve affet bizi
Bizden geçti...
Tanrýyý unuturken
Dilimde öfkeli çocuklar büyüdü
küfredebilmenin inanýlmaz rahatlatýcý olduðunu
keþfettiðim ilk gün .ruspu çocuðuydu evin sokaðýn
þehrin
Ve aklýn duvarlarý
Annemin gülüþüne yaslanýp yaþlanýrým diye düþündüm umutla
Geçti dünya üzerimden apansýzýn ve ahlaksýzca Sürdüm tahta atlarýmý
cadde boyu heyecanlý kalabalýklarýn arasýna
Herkes evine daðýldý sonra
Evli evine
köylü köyüne
yaralý yarasýna sarýldý kaldý orada...
Aðladým
Güldüm
Tütün kolanyasý ýsmarlardým bazen
Yeni traþ edilmiþ suretime baba kokar diye.
Kestim yüzümü itinayla
jiletin deðdiði yerden sandýlar sýzýmý
Öpüþünün deðdiði yerde baþlayýp bitiyordu
ihtimaller ve ihtilaller zinciri...
Gülüþünde esmer yaralar saklý kadýnlar tanýdým ve sevdim
Bildim ve inandým sonra
Tanrýnýn kuþlarý ve kadýnlarý arasýnda bir sýrdý
bizi özgürleþtirip
parmak uçlarýmýza deðin
param parça etmek...
Çingene bir hüzünle seviþiyor artýk aðzým
göðün altýndakilerle
Göðün üstündekiler ezdi geçti zevkle çocuklarýmý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.