GÜL KOKULU SALTANAT
GÜL KOKULU SALTANAT
Aþk denilen deryada atýyorsan kulacý,
Sonsuzluðu sularda gören gözlerin olsun…
Vuslat vaktini bekle, sabýr aþkýn ilacý,
Hasreti dað ardýna süren gözlerin olsun.
Aynalara yansýyan tebessümler hep acý,
Dýþýmýz içimize, neden böyle yabancý,
“Ya hayýr de, yahut sus”, bitsin böylece sancý,
Sözlerine manayý veren gözlerin olsun.
Ebru ebru süzülsün gül kokulu saltanat,
Hoþgörü meydanýný samimiyetle kuþat,
Berrak sular gibi ol, masivayý suya at,
Pýnarlardan beslenen ceren gözlerin olsun.
Hikmet pýnarlarýnda durulayýp bedeni,
Yar ile bütünleþip küçült içinde beni,
Gerçek aþkýn sesinden taný gerçek seveni,
Gönlüne maveradan giren gözlerin olsun.
Günbeyli’yi çaðýran bir ney’in sedasýdýr,
Anlatýr neye vuslat ve neyin vedasýdýr,
Teslimiyet yükseliþ ve derviþ edasýdýr,
Yüreðine sevdayý seren gözlerin olsun.
Mahmut TOPBAÞLI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut TOPBAŞLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.