Kaç kez bekledim seni köþe baþýnda. Heyecandan yýkýlacaktým her seferinde. Elimi býrakmaný istemezdim. Sar beni derdim içimden sesizce.
Yine köþe baþýndayým umutla bekleyerek. Gülerek gelmiþtin,bir o kadarda aðlayarak. Çýðlýklar arasýnda karýþarak koþuyordun. Bekleme git burdan dediðini iþittim ancak.
Þaþkýn ve kederli nedenini sormadým. Yaþadýðýmýz ne varsa onlarý anýmsadým. Yanlýþ konduramdým,yoktu Çünki. Bizimkisi sevginin, aþkýn bedeliydi.
Var git haydi istediðin gibi,arkana bakmadan. Yýkýlacaðýmý sanma sakýn. Her düþüþün bir kalkýþý var. Seninkide sonuncu olsun, Hiç düþünme buda geçer elbet.
4/ 4 /216 G.AKSOY.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gulsen Aksoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.