BANA DOKUNMA ÇOCUK
Bana sokulma çocuk
Dertlerim yorgunluðum hüznüm bulaþýr sana
Ýçimdeki fýrtýnalar tuz buz eder yýkar gülüþlerini
Yazýk olur ziyan olur gidersin daha büyümeden
Kapat sözcüklerin perdelerini kapat çocuk
Kalemimden gün ýþýðý sýzýyor yüreðime
Güneþ girmeyen yere gam girer çocuk
Çok tazesin daha
Bu son olsun
Yosun tutar dört duvarlarýný
Bütün oyun bahçelerini hüzün sarar sonra
Varoþlarýn kaderin’de
Eksik büyürsün ve yorulursun erkenden ben gibi çocuk
Bana sakýn dokunma çocuk
Mazimin kiri lekesi bulaþýr üstüne
Çocukluðunun hakkýna býrak tertemiz, yarýnlarýn kalsýn
Sen mazini hatýrladýkça
Yüzünde ilk günki gibi bir gülüþ sabaha uyansýn
Sen bana bakma çocuk
Öyle saçma sapan bir adam olmuþluðuma
Ve bana birþey sorma çocuk
Kimbilir kimin koynundan çýkýp ,koynuma girmiþ günahlar
Üç kuruþluk þerefsizliðe satýlýyor bak hep sevaplar
Sandýðýn gibi büyümek böyle deðil iþte be çocuk böyle deðil
Sen bana takýlma be çocuk
Kaç kurtar kendini en iyisi
Ümitler serseri vari olmuþ bende
Sabýrlarým
Bir söze falçata atar
Yara bere içinde her kelimeye
Bana yalan söylemiþler be çocuk
Ne kaderden ne felekten bahsetmiþler
Sevdiklerimi birer birer bir yalanýn voltasýnda terkettikçe
Hasretin mýh’ýna demir atmýþým her tesadüfte
Þimdi saçýný okþasam aklým sende kalacak iþte
Aþaðý tükürsem elvedayým yukarý tükürsem bir ah/ým
Uzak dur benden be çocuk
Körolasý yorgun bir hayat
Yer bitirir sen daha büyümeden bak senide
Ayhan’ca Cümleler
Ayhan Akdeniz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.