AŞKIN 50 TONU
Yaðmur yaðýyor üstümüze yavaþtan,
Gözlerin kamaþýyor herhalde aþktan,
Bir söz düðümleniyor boðazýma aþaðýdan,
Bir acý mutluluk var, geçmiþten kalan...
Sesini seçebiliyorum çýðlýk atan karanlýklarýn içinden,
Bir fýsýltý duyuyorum gönlümün en derinlerinden,
Bir iz arýyorum senden, sen olmasan dahi gölgenden,
Ama " yok ’SEN’ yasaksýn. " diyor çocukluðum içimden...
Bir haberini bekliyorum senin,
Korkuyorum ya gelirse ölüm haberin,
Aðlanýr mýydý acaba arkasýndan aþktan ölenin,
Artýk içimdeki sen de kayboluyor, yok mu bi görenin...
Uzun, seyrek karanlýklarýn arasýndayým,
Sen yoksun ya ölümün kýyýsýndayým,
Gökyüzü dehlizlerinin içinde kayboluyorum,
Uçurumdan düþer gibiyim sanki, tut elimi korkuyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.