Annen... Sessizce aðlarken Baban mahzun bir þekilde bakarken Kardeþlerin seni anlamak için çaba harcarken Ýçine düþtüðün þartlar seni yavaþ yavaþ esir alýyordu Borçlanmayý ve masrafý artýrdýkça çözüm olacaðýna inanýyordun Anlamýyordun, kim bilir belkide anlamak istemiyordun, zira dinlemiyordun Her dikkatini çektiðimde peki diyor veya baþka gerekçeleri önüme sürüyordun Her þey aþikar ve ayan iken tedbirsiz ve saflýðýn cenderesinde esir olmak için bekliyordun
Sen... Ne kadar seversen sev Ruhundan tezahür eden en büyük deðer Kalbin aklýyla, vicdan iþtiyakýyla, basiret ister Hissiyat gerekçeli, edep zarureti, vefa deðeri diler Heves ve arzu için adanmak ve aklý karartmak ne büyük keder Zannetmek, karþýlýksýz beklemek, umudu hazana vermek hicran eker Aþk, ruhun, kalbin, vicdanýn, aklýn, iz’anýn muhabbet beslediði hikmettir, keyfiyetin önüne geçer
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.