VEDÂ EDEN YAZ/LAR…
Yürüyorduk gün aþaðý tepeler
Amortiden çýkmýþ bir hayatýn þeceresi
Ýstimlâk kurbaða sesleri dere boyu
Yakalar kurbaða prensesi
Bir latin çiçeði latife gibi latin alfebesinde
Kuzu postuna bürünmüþ yalýtým
Eskimo cepkeni alerko ýsýtma sistemi
güneþ enerjisiyle iþlenen toprak
Güne merhaba demeden
Kaçacak
Bir delil rotüþtü ay parlayan yýldýzlar
Bir eylül sevdasýný bitiriverdi þýkýdým yaz
Yitiverdi
Gelincikler arsýz akþam sefalarý
Yol boyu dikilen elentirik direkleri
Bir yaraya merhem olan aynisefâ çiçekleri gibi aydýnlatacak
Erken çöken akþamlarý ve karanlýk geceleri
Ýçim içime sýðmýyor
Kýrk kralla barýþýk yýldýzlar
Aðlasan bilmez
Gülsen bilmez
Yolsan bilmez gecenin saçlarýný övünür
Kimsesiz düþsel anýlar avuntusunda
Ýz söz avunmaz olur artýk iç ses
Yüzyýllýk allýk sürmeye hazýrlanýyor yanaklarýna güz
Daðlarýna rastýk
Umuda bir mavi gülüþ
Sarý kurdeleler takmýþ aðaçlar yapraklarýna
Aðýza çalýnan bir parmak balýn tadý damakta
Takvimlere birer öpücük kondurup gidiyor
Tarihe bir parmak damgasý vuruyor
Soðan ekmek yiyelim dön gel zeynebim türkünü söyler vakit
Bu yýlda göç etti ardýç kuþlarý bozkýrlarýn baþý aðardý
Eþikte kýþ kokusu!
Yaþlanýyor yaðan yaðmurlar gibi
Ýhtiyarlýyor soluk benizli ayýn yüzünde
Her gün bir gün daha el etek çekerken gece
Þu iðreti dünyada
Ben sen o
Ve birde kurbaða ýslýk çalýyoruz
Veda eden yaz/lar…
Nurten Ak Aygen
19.09.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.