NE ACILAR MAYALADIM

Ne acýlar mayaladým
gönlümün vurgun yemiþ bahçesinde
En acý týnýlar çalýnýr o bahçede
aklýmýn durmuþluðu vurur bedenime
hissedemem konuþamam

Dedim ya vurgun yemiþ
çiçek açmaz kelebekler uçmaz o bahçede
Keþkeler sýra daðlar misali
dizili durur karþýmda
silahlarla kuþanmýþtýr
geçer bitmiþliðimin baþýna
sýkar teker teker kurþunlarýný
ah bana baþýmýn derdi neydi
nerden çýktý bu sevda

Yetmezmi
Ruhumu her gün týrmalayan yokluðun
vurur beni bir yanar daðýn aðzýna
ihanetin kaynar benliðimi saran lavlarla

Dönme
Ne olur býrak keþkeler vursun
silahlarýyla
artýk dönüþü yok bu yolculuðumun
býktým tutsaklýðýmýn her gün
týrnaklarýný törpülemekten
en derinine gömülsemde karanlýklarýn
ihanetin hep göz kýrpacak karþýmda

Git
Derinine inme artýk affedilmenin
sen dön bak ta ardýna
bir dizi ihanet sana hesap sormak için sýrada

Bir arý kovaný gibi kaynar durur
yüreðimde aldatýlmýþlýðým
devleþir gözümde en küçük hayalin
vurur beni gözlerin hançere

Kaný akmaz damarlarýmýn
akýllarýna ihanetin gelince

Git
Ben böylede yeterim kendime
Býrak her eylülde mayalansýn acýlarým
gönlümün bahçesinde
dumaný tütsün kor ateþlerimin
sana ne
ben acýlarýmý zincirleyip
mayaladým bundan sonraki tüm eylüllere

Sabahat Çelik
18.09 2016. 23:35
Sosyal Medyada Paylaşın: