Canımın içi

Her gece uzaklarýna sýðýndýðým penceremden
Görmeden geçiyorum deniz ötesi yalnýzlýða
Unutamadýðým ada manzaralý banklarda oturup
Aylar süren sayamadýðým günlere dönüyorum

Kaç gün oldu yalnýz gecelerimdeki yolculuðumu hatýrlamazken
Akþam serin esiyor sýrt sýrta kapý dað manzarasýnda
Sadece birkaç kadehti içmek istediðim
Sahiplenmek istediðim seninle yaþadýklarýmdý oturduðum masada

Sevdam kýrkambar dolusu olup taþarken yüreðimden
Bað bozumunda bozca adayý
Sisli sabah vaktinde esen rüzgârý
Asma yapraklarýnýn kör karanlýkta seviþircesine salýnýþýný
Buðulanmýþ tanelerin üþürcesine yaprak ardýna saklanýþýný
Gözyaþýmla buðulara dokunuþumu anýmsýyorum

Her yudum sorgusuz sualsiz geceye yolcu ederken beni
Senden ayrý düþüþüm ýslak kirpiklerimden süzülüyor
Nabýz ki atmasý durmaya yüz tutmadan
Sen dünyamda ayraçla böldüðüm an oluyorsun yüreðimin yarýsý

Ve hiç çýkmadýðýn aklýma düþüyorsun sonra da notlarýma
Ardý ardýna dizelerime düþtüðünde son fotoðrafýn
Asýlý kalýyor boynumda ilk yürek acým

Üþümek sessizce dururken býraktýðým yerde
Kaç bahar geçti seni görmeyeli kaç kýþ karlar yaðdý yüreðime
Yüce dað olmamalý ardýna saklandýðýmýz
Ay geceye ve yýldýzlarýna ne kadar uzak kalabilir ki

Yalýnayak duygularýmý ardý ardýna nefeslerimi sererken ortalýða
Yüreðin kýrýk bile olsa kýr zincirlerini artýk her halkasýnda sevdam olsun
Yoksa nasýl savunur bu yürek seninle olan her aný

Ýçimdeki sen ile koþarken seninle coþarken nefes nefese
Seni sevmenin dýþýnda
Aðaçlarýn kabuklarýný sarmaladýðý gibi sarýlmaktan baþka ne yaptým ki !

TÖVBE EDECEK KADAR GÜNAHKÂRMIYIM

11.04.2008 / Mehmet DÜPEL / Ýstanbul


Sosyal Medyada Paylaşın: